Han Boerrigter ( Nijmegen, 3 juli 1935) is een keramist die bekend staat vanwege zijn kennis en aandacht voor de glazuren. Han Boerrigter werkt met steengoedklei en porselein en maakt daarmee siervazen, dekselvazen, schalen en kommen. De werken van Han Boerrigter zijn te zien geweest in verschillende musea en galeries en zijn geliefd bij verzamelaars van Nederlands keramiek.

Een groot deel van zijn jeugd bracht hij door in Groningen. Vertrekt in 1953 op achttienjarige leeftijd naar Canada en is dan werkzaam in de petro-chemische sector en op een ingenieursbureau bij General Electric. Aansluitend hoofdontwerper van pijpsystemen voor kerncentrales. Toen een groep in keramiek geïnteresseerde vrouwen hem vroeg een draaischijf voor hen te bouwen, werd zijn interesse in keramiek gewekt. Zijn keuze voor keramiek is wellicht niet zo toevallig als het lijkt. Na een eerste kennismaking met klei laat Boerigter niets meer aan het toeval over. Eind 1963 bakt hij zijn eerste stukken en in juli 1964 wint hij al een tweede prijs op een tentoonstelling in Vancouver. In eerste instantie autodidact. Later opleiding aan de Vancouver School of Art, Canada. Verhuizing naar Amerika en volgt hier een opleiding aan de Pasadena Art College, California (1963-1969). Hier bouwt hij zijn eerste gasoven. Glazuren vormen telkens het voornaamste aandachtspunt van zijn studie. Hij is erg geïnteresseerd in de oude glazuren uit China, Korea en Japan.
Komt in 1973 terug in Nederland. Begint eigen atelier in Mussel (Gr). Noemt zichzelf 'glazuurkeramist'. Stookt zijn ovens tot wel 1400 gr. C. Bij deze temperatuur mislukt circa 90 procent maar de overgebleven 10 procent heeft een zeer heldere kleur glazuur. Door een gewaagd afkoelingsproces bereikt hij een craquelé dat zijn weerga niet kent.