Willem Johannes Valk (1898 - 1977) was een Nederlandse beeldend kunstenaar, vooral bekend geworden als beeldhouwer. Hij werd ook wel de officieuze stadsbeeldhouwer van Groningen genoemd.
Willem Valk volgde op advies van zijn vader een opleiding als zilversmid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, waar hij in 1919 voor slaagde. Daarna volgde hij een cursus onderwijsbevoegdheid boetseren en werkte hij enige tijd als ciseleur in Amsterdam en als houtsnijder in Den Haag. In 1921 vertrok hij naar Groningen om daar 43 jaar lang les te geven aan Academie Minerva, waar hij Johan Peddemors opvolgde. Voor deze stad maakte hij vele beeldhouwwerken, zijn eerste al in 1921.
Valk maakte korte tijd deel uit van de kunstenaarsvereniging De Ploeg, waarvan hij ook penningmeester werd, met als doel verschillende bouwwerken in stad en dorp meer architectonisch te verzorgen, geheel in de lijn van de geest van die tijd. Ook de Amsterdamse school hield er een dergelijk credo op na. Ook werd hij lid van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers en van de Vereniging tot Bevordering der Bouwkunst. Vanaf 1925 stromen de opdrachten echt binnen, vooral via architect en vriend Siebe Jan Bouma, die menig bouwwerk in Groningen ontwierp. Een ander opvallend bouwwerk dat de ornamenten van Willem Valk draagt, is het gebouw De Faun, een voormalig kantoor van De Utrecht, ontworpen door A.R. Wittop Koning. In 1937 ging hij enige tijd in de leer bij de Franse beeldhouwer Aristide Maillol.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Willem Valk actief in het kunstenaarsverzet, wat betekende dat hij zich niet aansloot bij de Kultuurkamer. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog kreeg Willem Valk een opdracht voor het vervaardigen van vier manshoge beelden voor de nieuwe Kijk in 't Jatbrug. In 1943 zouden deze gereed zijn, maar de oorlog weerhield de gemeente ervan de beelden te plaatsen; ze werden pas in 1951 geplaatst.
In 1955 ontving Willem Valk de Culturele prijs van de provincie Groningen. In 1963 ging hij met pensioen en na een hartaanval vertrok hij met zijn vrouw - hij trouwde met Ella Goodijk, zus van architect Arjen Goodijk - naar Bennebroek waar hij in 1977 overleed.