Molen Zeldenrust, Dorpsweg 16, Westerwijtwerd
Molen Zeldenrust is al ruim anderhalve eeuw niet weg te denken uit het dorpsgezicht van Westerwijtwerd. Gekoesterd door eigenaars en omwonenden overleefde hij de stormen van de tijd. 140 jaar lang was de molen in het bezit van de familie Hazekamp. Breed heeft deze familie het niet gehad, maar met toewijding en improvisatietalent hielden ze Zeldenrust in bedrijf. De molen is een rijksmonument.
In 1821 kocht de korenschipper Ebel Tjark Ebels een perceel grond in Westerwijtwerd waarop hij in 1841 een korenpelmolen liet bouwen. In 1841 brandde de molen af en werd in 1852 vervangen door de huidige molen Zeldenrust.
De molen is een achtkante stellingmolen. De stelling is de houten omloop bovenop een (meestal) stenen onderbouw. Stellingmolens zijn daardoor tot wel 12 meter hoger dan grondzeilers. Grondzeilers zijn molens waarvan de wieken bijna de grond raken. Stellingmolens vind je meestal in de bebouwde kom. Daar is immers meer hoogte nodig om genoeg wind te vangen. Grondzeilers staan in het open veld.
In 1950 vond herstel plaats door molenmaker U. Holtman te Stroobos. In de jaren 1967/68 verrichtte molenmaker Chris Bremer te Adorp herstelwerkzaamheden. In 2001 werd de molen in fasen gerestaureerd door molenbouwer Doornbosch uit Adorp, samen met enthousiaste vrijwilligers.
De molen is eigendom van stichting het Groninger landschap.