Ontmoeting tussen water en land

Op de dijk bij het zeesluizencomplex in Farmsum torent het monument van de beeldhouwer Hildo Krop als een dijkwachter uit boven water en land. Het markeert de lijn waar deze twee elkaar ontmoeten, daar waar de kracht van het water door mensenhanden werd bedwongen. Het beeld dat in 1964 werd onthuld, werd in 2009 deels ontmanteld. Sinds 2016 is het weer in zijn volle glorie te zien, zij het in gewijzigde vorm.
Aanleiding voor de plaatsing van het monument was de realisatie van de nieuw aangelegde haven in Farmsum. Op aanraden van de toenmalige directeur van het Groninger Museum, Jos de Gruyter, verleende de provincie Groningen in 1957 de opdracht aan de beeldhouwer Hildo Krop. Hildebrand Lucien Krop (1884-1970) was een Nederlands beeldhouwer en sierkunstenaar. Hij kreeg grote bekendheid als stadsbeeldhouwer van Amsterdam.
De beeldengroep bovenop de tien meter hoge sokkel is gemaakt van brons. Het toont drie personen die hun blik op de zee hebben gericht. Vooraan staat een scheepslasser met naast zich een vrouw met sikkel en in het midden achter hen -iets hoger- een schipper. Alle drie hebben de armen geheven. De schipper symboliseert de zee die de landbouw en de industrie in de vorm van respectievelijk de vrouw en de scheepslasser omarmt. De inscriptie op het voetstuk luidt: Kerend de watervloed, ontsluit ik een weg naar zee. Niet alleen komen hier dus water en land bij elkaar, maar worden ook de drie belangrijkste bronnen van inkomsten uit de streek met elkaar verenigd.
Het monument behoorde tot de laatste grote opdrachten van Hildo Krop; op het moment van de onthulling door koningin Juliana op 3 juli 1964, was Krop inmiddels 80 jaar oud. Met de vervaardiging van het monument in Farmsum visualiseerde Krop niet alleen ‘de ontmoeting tussen water en land’ maar creëerde hij tevens een gezichtsbepalend en onmisbaar landschapselement.
In 2009 werd het kunstwerk deels ontmanteld. Waterschap Hunze en Aa’s besloot hiertoe omdat er sprake was van ernstig achterstallig onderhoud. De zware marmeren platen aan de sokkel lieten los door betonrot. De bronzen beeldengroep werd tijdelijk gestald in een opslagloods. Om de zuil/sokkel in zijn oorspronkelijke staat te restaureren ontbraken de financiële middelen. Uiteindelijk werd besloten het kunstwerk op de huidige locatie te herbouwen op een ingekorte sokkel, nu niet van marmer maar van beton. De oude sokkel werd in 2015 afgebroken en in 2016 werd het beeld herplaatst bij de zeesluizen tussen het Eemskanaal en De Eems in Farmsum. Tegelijk met het terugplaatsen van het beeld werd de dijk verbreed en verhoogd. Het kunstwerk ziet er wat soberder uit met de verkorte roze betonnen zuil. De tekst is teruggekeerd op een band van cortenstaal rond de sokkel.
Het Hildo Krop Museum in Steenwijk bewaart in haar collectie een eerste schetsontwerp van het monument en een bronzen afgietsel (108 cm) van de achterste figuur (de schipper) van de bronzen beeldengroep.
Bron: Hildokropmuseum.nl, Kunst aan de kust; buitenbeelden in en om Delfzijl, E. R. Bouma en C. ten Bruggencate (1999)

Kenmerken
Door: H. L. Krop
Locatie: Delfzijl- dijk bij zeesluizencomplex, Farmsum
Plaats: Delfzijl
Eigendom: Waterschap Hunze en Aa’s

Jaar van plaatsing: 1964 (herplaatsing: 2016)
Materialen: beeldengroep: brons / sokkel: beton (oorspronkelijk Frans marmer)
Afmetingen: beeldengroep: 280 cm / sokkel: 640 cm (oorspronkelijk 1280 cm)